کلید کنترل بازار لاستیک در دست چه کسانی است؟
علاقه عجیب مدیران فروش برخی تایرسازیها برای همکاری با عمده فروشان!
شاید برای مصرفکنندهای که میخواهد هرسال یک یا دوحلقه تایر برای خودرو خود خریداری کند، نحوه ارتباط بین مدیران بازاریابی و فروش شرکتهای تایرساز با دو گروه از فعالان این صنف یعنی خرده فروشان و عمده فروشان چندان جای سوال و تامل نداشته باشد.
به گزارش «آرنس تایر»،شاید برای مصرفکنندهای که میخواهد هرسال یک یا دوحلقه تایر برای خودرو خود خریداری کند، نحوه ارتباط بین مدیران بازاریابی و فروش شرکتهای تایرساز با دو گروه از فعالان این صنف یعنی خردهفروشان و عمدهفروشان چندان جای سوال و تامل نداشته باشد.
اما وقتی از بالا به پایین به بازار پرفراز و نشیب تایر در ایران بنگرید، با روابطی هزارلایه در بازار مواجه خواهید شد که با خطی بزرگ روی تابلوی آن نوشته شده است: «برخی مدیران فروش و بازاریابی شرکتهای تولید کننده تایر در ایران تمایلی به اعطای نمایندگی به خرده فروشان و کسانی که محصول را بهصورت مستقیم روی خودرو مشتری نصب میکنند، ندارند و اولویت همیشه با عمده فروشانی است که حتی تا پیش از این ماهانه تا 48 سبد تایر از شرکتهای بزرگ دریافت میکردند و البته ردی از این تعداد تایر در فروش مستقیم و با نرخ مصوب به مردم دیده نمیشود.»، بازار تایر به ویژه ساخت ایران آن طی یکی، دو سال گذشته برای مردم فاجعه بار و برای عدهای در سیستمهای فروش این محصول نان آور بوده است.
لاستیکهایی که دولت قیمت 346 هزار تومان را برای آنها تعیین کرده است، حالا به دو برابر قیمت فروخته میشوند، تولیدکنندگان نیز تقصیر را به گردن عمده فروشانی می اندازند که خود با چنگ و دندان سهمیه هایی سنگین به آنها دادهاند.
اگر چه در یک سال گذشته شرکتهای تولیدکننده بارها بر این موضوع تاکید کردهاند که فروش آنها بر اساس نرخ «ستون یک» تعیینشده توسط سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان است و سودی از این اختلاف قیمت به جیب شرکتها یا برخی مدیران نمیرود، اما هیچگاه به این سوال پاسخ ندادهاند چرا تمایلی به عرضه مستقیم کالا در بازار ندارند، آنهم با حجمی انبوه برای شکستن قیمتها یا کمکردن از سهمیههای 40 تا 50 سبدی و دادن نمایندگی به خردهفروشان و آپاراتی هایی که کالا را مستقیم به دست مصرفکننده میرسانند. به راستی مهره برنده این بازی در دست کیست که اجازه نمیدهد راننده تاکسی، اسنپ و مصرفکنندگان تایرهای ایرانی که اغلب از قشر ضعیف و متوسط جامعه هستند، به حق قانونی خود برسند؟ به نظر میرسد در شرایط کنونی جا دارد نهادهای نظارتی این سوال را از مدیران عامل، فروش و بازاریابی شرکتهای بزرگ تایرسازی بپرسند که چرا حجم بالایی از کالای تولیدشده را به جای این که در اختیار خرده فروشان و آپاراتیها بگذارند، به نمایندگانی میفروشند که 90 درصد آنها حتی مغازهای برای عرضه مستقیم کالا ندارند و در دفاتر و شرکتهای خود مشغول جابهجایی و خرید و فروش تایر به تعداد بالا هستند؟
سوالی که با یک بررسی ساده میتوان به پاسخ آن دست یافت تا مشخص شود چه تعداد از نمایندگان بزرگ شرکت های تایرساز درحال حاضر خدمات این محصول را نیز به مشتری ارائه میدهند؟
سخن دیگر با مدیران عامل و سیاستگذارانی است که گویا همین روزهای گذرا را میبینند که بهدلیل شرایط خاص بازار میتوانند کالای خود را به راحتی به مردم بفروشند. غافل از اینکه اگر ورق برگردد، همین نماینده های بزرگ با تعداد سبدهای دریافتی بالا فروش تایرهایی را که خود اقدام به وارداتشان میکنند، در اولویت کاری قرار خواهند داد و آن زمان کالای ایرانی بیش از پیش در سطح بازار تضعیف خواهد شد. روزهایی که دیر یا زود فراخواهند رسید و تنها یاریگر شرکتهای تولیدکننده خرده فروشانی هستند که به حداقل سود خود ناشی از دستمزد نصب تایر روی خودرو قانع هستند و اجازه ضعیف شدن تایر در بازار را نخواهند داد.
کلید کنترل بازار لاستیک در دست چه کسانی است؟
منبع: دنیای خودرو