صادرات آزاد اما مشتری نایاب!
لاستیک‌های سنگین نخی 24-12و بی اقبالی کشورهای همسایه به آنها ;دو سال است که تایرسازان داخلی از بازارهای منطقه‌ای‌دور بودند.و حالا تولید کنندگان لاستیک‌های سنگین نخی 24-12 برای صادرات با درِ بسته مواجه شده‌اند.
به گزارش آرنس تایر ، پس از دو سال دوری تایرسازان داخلی از بازارهای منطقه‌ای، حالا تولیدکنندگان لاستیک‌های سنگین نخی 24-12 برای صادرات کالای خود با درِ بسته مواجه شده‌اند.
دو سال قبل وقتی بازار صادرات تایرهای ایرانی از نوع 24-12 نخی یا همان کامیونی‌های تیوب‌دار داغ بود. کمتر تولیدکننده‌ای فکر می‌کرد همسایه‌های شرقی و غربی ایران در این مدت تا این حد ناوگان حمل و نقل باری خود را نوسازی کنند.اکنون دیگر نیازی به تایرهای قدیمی تولید ایران ندارند.
به گزارش آرنس تایر دولت اگر چه با صادرات 30درصد از حجم تایرهای کشاورزی و معدنی موافقت کرده، و محدودیتی هم برای صادرات تایرهای پرتیراژ 24-12 نخی نگذاشته است. اما تغییرات گسترده در ناوگان کامیونی کشورهای افغانستان، پاکستان و عراق باعث شده است، تایرسازان با معضل از دست رفتن بازارهای صادراتی مواجه شوند.
البته در کشور نیز کمتر کامیون داری این مدل را به نسل جدید تایرها با رینگ کوچک‌تر سیمی ترجیح می‌دهد.
در حال حاضر شش شرکت تایرسازی در کشور تولید این محصول را در دستور کار دارند. اما به نظر می‌رسد با توجه به شرایط بازارهای داخلی و بین المللی ،باید فکری به حال تغییر محصول و خط تولید خود کنند.
دلیل کاهش اقبال به تایرهای 24-12 نخی
علت اصلی نیز کاهش تعداد کامیون‌های استفاده کننده از این سایز در کشور است.همچنین حذف تقریبی کامیون از این دست در سه کشور افغانستان، پاکستان و عراق صورت گرفته است.
بر اساس آنچه واحدهای بازاریابی و صادرات تایرسازان تحقیق کرده‌اند. سال‌هاست عراقی‌ها به سمت استفاده از رینگ‌های 22.5 رفته‌اند.و آنها نیز از تایرهای 315 و 385 سیمی استفاده می‌کنند.
در افغانستان نیز اکثر کامیون‌ها نوسازی شده‌اند. ناوگان نیز به سمت استفاده از برند MAN آلمان پیش رفته است و این خودروها به جای تایر 22.5 از رینگ‌های 17.5 استفاده می‌کنند.
پاکستانی‌ها هم در عمده کامیون‌هایشان از تایرهای سنگین رادیال با رینگ 22.5 استفاده می‌شود.
مطالب مرتبط:
یکی از علل نیز نوسازی ناوگان است.این امر باعث شده نتوان در خودروهای جدید با سرعت بالا از تایرهای قدیمی 24-12 استفاده کرد.
براساس بررسی‌های بعمل آمده شاید در پاکستان و افغانستان 10درصد کامیون‌ها همچنان نیاز به این سایز از تایر داشته باشند اما وجود تایرسازی قوی همچون جنرال تایر در پاکستان راهی برای ورود برندهای ایرانی به بازار باقی نمی‌گذارد. با این شرایط یا تولیدکنندگان ایرانی باید به سمت تعدیل و کاهش چشمگیر قیمت هایشان در بازار منطقه بروند یا با صرف هزینه‌های سنگین خطوط خود را به سمت تولید لاستیک‌های جدید سوق بدهند.
حتی در ایران هم راننده‌ها اقبال کمتری به استفاده از تایرهای 24-12 نخی دارند زیرا هزینه‌های بالا، سختی تعویض لاستیک و خطرات ناشی از تعویض این لاستیک‌ها به دلیل وجود بچه رینگ را از دلایل تغییر تایر مورد استفاده خود می‌دانند. حتی کامیون‌های ماک قدیمی که می‌توان لاستیک های 315 و 385 با رینگ 22.5 را زیر آنها دید. حال به نظر می‌رسد تایرسازان تنها راهکاری که در پیش رو دارند این است که تا دیر نشده فکری به حال تغییر محصول خود کنند تا بلایی که در بازارهای منطقه بر سرشان آمد و مشتری برای تایرهایشان پیدا نشد، در کشور نیز تکرار نشود.
